วันจันทร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
~ห่างสักนิดเพื่อคิดถึงกัน~
" เกาะนางยวน " เป็นเกาะที่อยู่ในทะเลอ่าวไทย จังหวัดสุราษฎร์ธานี
ความมันส์อยู่ที่ตอนนั่งเรือเตรียมข้ามไปเกาะนี่แหละ เราจะได้เห็นภาพทั้งคนไทยและต่างประเทศ
แย่งกันอ๊วกบนเรืออย่างเมามันส์ มาลุ้นกันว่าใครจะอ๊วกก่อนเท่านั้นแหละ
สิ่งที่จะได้รับกันก่อนคือ ถุงพลาสติก เตรียมใส่อ๊วกตัวเองหนะแหละ
เรือที่ใช้ข้ามเป็นเรือใหญ่นะ แต่เพราะคลื่นลมแรงต่างหาก และความไม่ชิน
ด้านล่างเรือเป็นห้องแอร์ มีวีดีโอให้ดูเพลินๆเผื่อไม่อ๊วก
แต่หารู้ไม่การดูนั่นแหละทำให้เรารู้สึกโครงเครงตามเรือจนอ๊วก
คนที่ชอบอากาศทะเลๆ ก็ดาดฟ้าเรือเลยแต่เปียกนะ
เพราะคลื่นแรงสาดดังโครมๆใหญ่เข้าดาดฟ้าเต็มๆ
ขนาดนั่งด้านล่างที่เป็นห้องแอร์มีกระจกให้มองด้านนอก
ยังเห็นน้ำทะเลอยู่เกือบครึ่งกระจกเลย เหมือนกับเรือจะจมน้ำ
แต่เปล่าหรอกมันเป็นการกระทบของตัวเรือกับคลื่นในทะเลนั่นเอง
สิ่งนี้ต้องผจญทั้งขาไปและขากลับ(คือเรื่องอ๊วก) แต่โชคดีที่เราไม่เป็น
เตรียมดมยาดม และหลับไปดีกว่า ต่อให้ไม่หลับก็นั่งท่องพุทโธ
ไม่ก็นับแกะไปพลางๆ เดี๋ยวก็หลับอ่ะ ดีกว่าไปนั่งดูทีวี
ประสาทตาจะรับได้ถึงความโยกโยน แล้วจะพานไปยังประสาทส่วนอื่น
ทำให้รวนไปกันหมด คนที่ไปด้วยเห็นนั่งดูหัวเราะเอิ๊กอ๊ากๆๆๆ ดีดีสักพัก
หาถุงให้วุ่นแล้วตามมาด้วยเสียงอ๊วก คราวนี้แหละเหมือนมโหฬี
คือมีคนหนึ่งเริ่ม คนอื่นๆที่ประสาทอ่อนแอ จะเริ่มๆตามกันมาเป็นพรวน
แล้วจากจะหลับก็จะไม่หลับแล้ว เปลี่ยนมานับเสียงอ๊วกแทน 5555
แต่บนเรือเค้าก็จะมีบริการยาให้นะ ใครไม่ชัวร์กินยากันไว้ก่อนได้
แต่บางคนกินก็ยังเอาไม่อยู่นะ
ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากทะเล ท้องฟ้า ก้อนหิน หาดทราย ประการัง
บ้านพัก เตียงนอนชายหาด และชาวต่างชาติ
ที่สำคัญแขกทุกคนจะได้พบกับป้ายประกาศห้ามนำขวดพลาสติกขึ้นเกาะ
บนเกาะมีคูลเลอร์น้ำดื่มบริการฟรีตลอด
แม้กระทั่งการดำน้ำดูประการังก็ห้ามใส่ฟินด้วย
เพราะจะเป็นการทำลายธรรมชาติของปะการัง
เกาะที่นี้มีเสน่ห์มาก มีแต่ความเงียบสงบ ยิ่งไปหน้าโลว์
ชาวต่างชาติก็จะน้อยเป็นพิเศษ
แต่เราจะเสียโอกาสเพราะจะเป็นช่วงมรสุมเข้าบ้าง ฝนตกบ้าง
ก็จะอดไปดำน้ำดูประการัง ได้แต่ทำกิจกรรมบนเกาะนี้เท่านั้น
ซึ่งก็คงไม่มีอะไรมากนอกจาก นอนตากลม ดมอากาศทะเล555
ที่เกาะเล็กๆนี้จะมีแนวสันทรายเชื่อมเกาะสามเกาะเข้าไว้ด้วยกัน
ตอนเย็นๆถึงดึกๆน้ำจะขึ้นทำให้ทางเชื่อมเกาะสามเกาะ
ที่เป็นสันทรายไม่สามารถเดินผ่านได้
จริงๆก็เดินผ่านได้อ่ะ แต่เปียกประมาณเอวเอง
แต่ถ้าตอนเช้าๆ จะเดินได้สบายแถมยังเห็นสันทรายชัดเจนด้วย
อาหารเช้ากลางวันเย็นจะต้องเดินมากินที่เกาะใหญ่
ที่พักก็จะอยู่อีกเกาะหนึ่ง เจ้าของรีสอร์ตจะให้เราเดินมากินอาหารเย็นไวหน่อย
ไม่งั้นน้ำขึ้นมา ก็เดินมากินได้นะ แต่จะกินไปเย็นไป เพราะเปียกและลมแรงด้วยหนะสิ
แต่จริงๆก็ไม่ซีเรียสหรอก ถ้าน้ำขึ้นมาก เค้าก็จะเอาเราขึ้นเรือเล็กไปส่งฟากที่เป็นห้องพักเราได้
แต่อาศัยว่าเรากินอาหารเย็นเร็วกว่าชาวบ้านเค้ากระมัง
แถมตอนไปมีคนไทยห้องพักเดียวมั้ง อาหารที่เค้าเตรียมไว้ให้เราอย่างกับพระราชากินเลย
เยอะมาก ถ้ากลับจากเกาะแล้วไม่อ้วนขึ้นสักสองโลให้รู้ไป อิอิ
หาดทรายที่นี่ขาวสะอาดแต่ไม่นุ่ม เพราะเม็ดทรายเม็ดใหญ่และมีเศษซากปะการังหักมากมาย
ถ้าเดินเท้าเปล่ามีเจ็บกันแน่ๆ หรือไม่ถ้าพลาดท่าเสียทีเข้าก็จะมีรอยเลือดกันบ้าง
ถือเป็นแผลรักฝากจากเกาะนางยวนกันเลยทีเดียว (ไว้มาต่อนะไปก่อนละ)
*** บนเกาะที่ห่างแผ่นดินใหญ่ 60 กิโลเมตร
ไม่มีสัญญาณโทรทัศน์ในห้องพัก
สัญญาณโทรศัพท์อ่อนแอ
แต่เปิดโอกาสให้สัญญาณใจได้ทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มเปี่ยม
แค่...นั่งเงียบๆ อ่านหนังสือดีๆสักเล่ม
นอนตากลมเย็นๆ ฟังเสียงปะการังร้องเพลง
กลางคืนออกมาคุยกับดาว
เท่านี้ก็เป็นความสุขที่คลาสสิก ***
" 3 วัน 2 คืน เวลาของที่นี่สามารถทำให้ลืมทุกอย่าง
และทำให้นึกถึงทุกอย่างได้เช่นกัน
บางช่วงเราอาจใคร่ครวญอดีต
บางเวลาอาจสงสัยในอนาคต
แต่สิ่งที่ต้องการมากที่สุดคือ
....อยากหยุดปัจจุบันไว้ตรงนี้ให้นานๆ.....
แม้กระทั่งผู้มีอำนาจวิเศษเหนือโลก ยังไม่อาจหยุดยั้งเวลาได้
ดังนั้นสิ่งที่สามารถทำได้คือ เต็มที่กับปัจจุบันให้มากที่สุด "
@ ฉันรักเธอ......นางยวน @
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น